Ik ben in staat om zelfstandig begeleidingstrajecten uit te voeren. Dit blijkt met name uit mijn huidige stage. Hierbij begeleid ik vluchtelingen die bij VluchtelingenWerk een traject volgen individueel naar opleiding, stage en/of werk. Waar de gesprekken de ene keer meer de aard hebben van een coachingsgesprek, hebben andere gesprekken meer de aard van een adviesgesprek.

De gesprekken worden door mij op een systematische wijze benaderd; Telkens beginnen de gesprekken met een korte terugblik op het vorige gesprek. Hierna vraag ik waar de deelnemer het graag over zou willen hebben. Dit wordt dan vaak eerst besproken. Hierna benoem ik het programma dat ik graag zou willen bespreken. Indien de deelnemer hiermee akkoord gaat, wordt dit programma ook daadwerkelijk uitgevoerd. Aan het eind van het gesprek wordt het gesprek kort samengevat en worden er tevens afspraken gemaakt voor eventueel huiswerk en vervolgafspraken.

Mijn talent voor structuur werd dan ook tijdens mijn stage in hoofdfase 2 erkent door mijn praktijkbegeleider.

Zowel bij mijn stage in hoofdfase 2, als bij mijn huidige stage zien collega’s mij als een stabiele en betrouwbare collega. Ze geven mij dan ook te kennen dat ik logisch, nauwkeurig en zorgvuldig te werk ga. Ik zou dan ook een perfectionistische instelling hebben.

Hier ben ik het ook zeker mee eens. Eerst denken en dan pas doen is zeker op mij van toepassing. Ik ben erg kritisch en maak niet graag fouten. Mede hierdoor hou ik ervan om eerst goed na te denken voor ik iets zeg of uitvoer. Zo voorkom ik fouten.

Echter kan niet altijd alles worden uitgedacht, waardoor je soms wordt verrast door bepaalde ontwikkelingen. Om een voorbeeld te noemen begeleid ik in mijn huidige stage een man waarmee ik in samenwerking met hem een plan van aanpak op heb gesteld. Hierin stonden concrete te doorlopen stappen vermeldt. Het plan van aanpak werd tevens goedgekeurd door mijn praktijkbegeleider, die ook geloofde in de te nemen stappen. Echter kwamen de man en ik er naar verloop van tijd erachter dat het originele plan van aanpak niet haalbaar bleek te zijn. Het gestelde einddoel was verder weg dan we aanvankelijk hadden gehoopt en hierdoor hebben we gezamenlijk besloten om een aantal tussenstappen te gaan zetten. In plaats van dat de man nu zijn einddoel heeft bereikt is hij nu pas halverwege zijn traject. In plaatst van dat hij nu betaald werk doet, loopt hij nu eerst stage.

In gesprek met elkaar, maar ook met verschillende andere specialisten kwamen we tot inzicht dat een tussenstap dus echt nodig was. Door middel van eerst stage te lopen hopen we nu een stap terug te hebben moeten doen, waardoor we in een later stadium wellicht ineens twee stappen voorwaarts kunnen zetten.

Enerzijds vind ik het jammer dat ik niet direct het juiste trajectplan heb weten te formuleren. Wat ik echter heb gemerkt wat het opstellen van een trajectplan bemoeilijkt is weinig ervaring hebben in een bepaald vakgebied; De man uit bovenstaande casus is fysiotherapeutisch masseur. Het leek me haalbaar dat hij dit in Nederland weer zou kunnen doen. In de praktijk valt dit echter tegen en dat had ik eerder moeten testen bij bijvoorbeeld erkende masseurs.

Anderzijds ben ik tevreden met het feit dat ik verschillende partijen benaderd heb en hen heb gevraagd om ons te ondersteunen in het traject. Omdat ik niet goed wist wat er precies mogelijk was, hebben we met meerdere specialisten gesproken, waarop we uiteindelijk hebben besloten om het traject te vertragen. Achteraf is het een juiste keuze om af te hebben geweken van het oorspronkelijke plan.

Al met al denk ik dat ik wat betreft de competentie vakbekwaam handelen al vrij ver gevorderd ben. Als ik toch een verbeterpunt zou moeten noemen zou ik in de toekomst nog meer collega’s bij het oplossen van vraagstukken en problemen willen betrekken. Alleen ga je hard, maar samen kom je ver namelijk.